Houdini? Hoe … Dynamo?

Dynamo dames 1 ging met een goed gevoel richting Weerselo. De Tubberger dames waren met een mooie reeks bezig, hadden zich goed gepresenteerd bij de Twente Cup en hadden een mooie trainingsweek achter de rug. Maar Wevo ’70 liet deze middag zien dat het niet voor niets op de tweede plaats staat in de eerste divisie. Met veel serve-geweld en veel power bij de passer-lopers moest Dynamo alle zeilen bijzetten en was het na afloop blij met de 2 punten. Met name de ontspanningsact waarop Houdini jaloers zou zijn stemde tot tevredenheid.

In de eerste set nam Wevo ’70, na 4-4, al snel het heft in handen. Serverend was Wevo ’70 deze middag heel erg sterk. De passlinie werd vol onder vuur genomen. Het spelletje werd daardoor te doorzichtig waardoor het Weerselose blok zich goed kon positioneren. Via 11-6, 16-10 en 20-13 leek de set gelopen. Door een uitstekende serve-serie van Anouk Boerrigter kwam Dynamo toch weer dichtbij. Bij 21-18 gaf ze weer af. Fleur Kuipers deed dat ook en bij 22-20 waren er kansen voor de oranje-hemden. Ware het niet dat Suzanne Ganzeboom daar anders over dacht. Haar serve was Dynamo te machtig en zo ging de eerste set met 25-20 naar de thuisploeg.

In set twee keek Dynamo ook al snel tegen een achterstand aan. Bij 6-1 moest Dennis Polman in zijn eerste time-out vluchten. Dynamo was niet in staat dichterbij te komen. Het verschil bleef tot 14-9 5 punten. Bij 16-9 moest er weer wat bijgepraat worden in het Tubberger kamp. En dat wierp zijn vruchten af. Een hele goede periode maakte dat de stand bij de 17 punten weer gelijk was. Vanaf dat moment ging het gelijk op. Vanaf de 21 punten was het elke keer gelijk. Bij 26-26 kwam jongeling Fleur Kuipers er weer in voor de serve en serveerde gelijk een ace. Ook de daarop volgende serve was uitstekend. De bal kwam te makkelijk terug en het werd keurig afgemaakt. Met 26-28 werd de stand in sets gelijk.

Over de derde set kunnen we kort zijn. Deze set was van meet af aan voor de thuisploeg. Wat Dynamo ook probeerde, het kon niet onder het uitstekende spel van Wevo ’70 uitkomen. De 25-18 was dan ook een goede afspiegeling van deze set.

De vierde set zullen we niet snel vergeten. Via 5-0, 9-5, 15-10, 18-11 en 24-17 leek de winst naar Wevo ’70 te gaan. Maar wat er toen gebeurde is iets wat we niet vaak zien in de eerste divisie. Een act waar Houdini jaloers op zou zijn. “Houdynamo” of “Hoe dan Dynamo” zouden we willen zeggen. Anouk Boerrigter was het die de ene na de andere vuurpijl afvuurde op de blauwe brigade. Kwamen de ballen al terug dan werd er zeer geconcentreerd en vakkundig het punt binnengesleepd. Bij 24-25 was het nu ineens Dynamo dat op setpunt stond. Het zou toch niet? Het eerste setpunt werd weggewerkt en moest Dynamo na 8 punten op rij afgeven. Maar bij 25-26 was er het tweede setpunt. Lieke Mensink serveerde uitstekend en het onwaarschijnlijke gebeurde. De set werd met 25-27 gewonnen. Wat een ontlading.

Dynamo wilde meer maar kon het huzarenstukje van set 4 niet nog een keer herhalen. Wevo ’70 was sterker en won met 3-2. Gezien het verloop van de wedstrijd was de Tubberger equipe dan ook blij weer 2 punten bij te kunnen schrijven op het puntentotaal.

Dynamo staat nu met 31 punten op een keurige 6e plaats. A.s. zaterdag staat er weer een uitwedstrijd op het programma. Weer een derby. Een belangrijke want Set Up ’65 2 staat met 2 punten minder 1 plaats lager. Hopelijk kunnen we al onze supporters ook in de Schalm weer verwelkomen.